စိတ္မည္းမ်ားကို ဝိပႆနာျဖင့္ ျဖဴစင္ပံု

ေလာဘအာရံု၊ ျမင္ခုိက္ႀကံဳ၊ အကုန္ရႈရမည္။
(ၾကား နံ စား စသည္တို႔ကိုလည္း သြင္း၍ ဆိုပါ)
ရႈမွတ္လိုက္က၊ ထိုခဏ၊ ေလာဘ မဝင္ၿပီ။
မရႈမိလွ်င္၊ ေလာဘဝင္၊ သူပင္ ရႈရမည္။
သူ မရႈလွ်င္၊ ငါေကာင္းထင္၊ ခင္မင္ စြဲလမ္းသည္။
ရႈမိလို္က္လွ်င္၊ ရုပ္နာမ္ျမင္၊ ထို႔ျပင္ ေၾကာင္းသိသည္။
ရုပ္နာမ္ေၾကာင္းမွ်၊ သိေလက၊ စူဠေသာတမည္။
ေပၚၿပီးေပ်ာက္လွ်င္၊ မၿမဲပင္၊ ဉာဏ္ျမင္ လင္းေတာ့သည္။
ဆင္းရဲလည္းျမင္၊ ငါ ေကာင္စင္၊ ဆင္ျခင္သံုးသပ္သည္။
ေပၚလိုက္ ေပ်ာက္လိုက္၊ ေပၚ ေပ်ာက္လိုက္၊ ဉာဏ္၌ သက္ဝင္သည္။
ေပ်ာက္တာခ်ည္းျမင္၊ ေၾကာက္ဖြယ္ထင္၊ ျပစ္ျမင္ ၿငီးေငြ႔သည္။
ၿငီးေငြ႔သည့္တာ၊ လႊတ္လိုက္ပါ၊ ထပ္ခါ ဆင္ျခင္သည္။
ဆင္ျခင္းၿပီးခါ၊ သခၤါရာ၊ ညီစြာ ရႈေတာ့သည္။
ေရွ႕ေနာက္ေလ်ာ္လတ္၊ အျဖစ္ရပ္၊ ေျပးလတ္ မျဖစ္ဆီ။
ခ်ဳပ္ၿငိမ္းရာမွ်၊ တည္ေနက၊ ဉာဏ မဂ္ဖိုလ္မည္။
ခ်ဳပ္ၿငိမ္းၿပီးလွ်င္၊ ျပန္ဆင္ျခင္၊ ဤတြင္ ပစၥဝက္မည္။
(ဗ်ာပါဒ၊ ေကာဓ၊ မကၡ စသည္တို႔ကိုလည္း ဤအစဥ္အတိုင္း သိပါေလ)

                                          (ခ်မ္းေျမ့ရိပ္သာဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး)

ေမတၱာျဖင့္
အန္တီတင့္

Print this post